Verliefd

Het is zover, het zat er al even aan te komen eerlijk gezegd en toen de vonk oversloeg afgelopen week was er geen houden meer aan. Ik ben verliefd.

Ik had wel vaker van hem gehoord en vond hem leuk om te zien, maar ik had er nooit deze warme kriebels bij. Ik weet dat sommige mensen bang zijn voor hem en niks van hem begrijpen. Juist dat heb ik nooit echt begrepen. Voor mij druipt de onschuld van hem af, dus waarom zou hij mij bang maken? Maar dat maakte nog niet de fijne kriebels die ik nu wel voel in mijn buik, mijn armen en mijn benen. Ik verwonder me dat die kriebels er nu wel zijn.

Het begon ergens voor de zomervakantie in 2020. Hij verscheen onverwachts in gesprekken op een totaal andere manier dan ik hem kende. Ik werd nieuwsgierig gemaakt naar de diepgang die eronder zat. In de zomer las ik over zijn diepgang en wat hem levend houdt. Ik vond het interessant, maar hij wist nog niet mijn aandacht echt te behouden. Sinds die tijd kwam ik steeds vaker in aanraking met hem. Op verschillende momenten, waaronder veelvuldig tijdens de opleiding tot vakspecialist playfulness® van The School of Play.

De eerste paar keer vond ik dat zo spannend, dat ik me er niet aan over kon geven. Hij raakte me soms heel onverwachts en ik had het gevoel dat ik dat niet zomaar kon toelaten. Maar hoe meer ik dat probeerde hoe meer ik ook voelde dat ik het niet wilde tegenhouden. Het groeiende gevoel dat er ontstond in mij. Ik gaf me er steeds meer aan over, op gepaste momenten, veilig binnenshuis en als verder bijna niemand het kon zien. Soms verraste ik iemand met iets dat ik van hem leerde, maar dat het van hem kwam vertelde ik daar niet bij.

Tussen de gepaste momenten waarin ik me inmiddels volledig kon overgeven, verlangde ik wel steeds meer naar zijn diepgang en de wijze lessen die ik leerde, over anderen en vooral over mezelf. Hij liet mij iets voelen dat ik kende van vroeger. Iets waar ik toen met volle teugen van genoot en nu nog steeds geniet. Hij liet mij zien dat ik soms best tegen de aandacht, die ik krijg in de spotlights, kan en daarin mag schitteren, ook als dat niet is vanuit de lach. Iedere emotie die ik ervoer was voor hem de moeite waard. Ik mocht het laten zien aan mezelf en aan degene die daarnaar wilde kijken. Dankzij hem durfde ik steeds meer toe te laten wat mijn lijf voelde, ondanks het commentaar dat mijn verstand daarop had.

Langzaam groeide de band en zijn diepgang greep mij. Ik voelde het open hart waarmee hij leeft en genoot daarvan mee. Ik kon, door zijn ogen, de wereld om me heen zien vanuit verwondering en zonder oordeel, alsof ik opnieuw start in een wereld waarin ik mag blijven ontdekken. Hij brengt me in het nu, geeft me de warme kriebels waar ik blij van word en geeft me het lef om te laten zien wat ik ervaar.

Afgelopen week stond hij daar ineens. In vol ornaat. Ik kon niks anders dan dat ik me volledig aan hem over kon geven en genoot van iedere minuut. Ik miste hem toen hij weg ging en deed er alles aan om hem bij me te houden, misschien wel tot irritatie van andere mensen aan toe. Maar ja ik werd verliefd en wilde dus zoveel mogelijk bij hem zijn. Misschien was ik wat ontoerekingsvatbaar nu, maar jee wat was het lekker. Wat is zijn manier van leven, ervaren en verwonderen toch heerlijk. Ik wil nog veel met hem gaan beleven en ontdekken. Komende vrijdag mag ik hem bewonderen als hij op het podium door anderen heen zijn verwondering laat spreken. Ik kan niet wachten.

Welkom in mijn leven lieve clown, jij maakt mijn wereld nog waardevoller. Door clownerie zie ik de wereld anders dan dat ik hem ooit zag, juist als het niet om het presteren tijdens optredens gaat, maar om het ervaren wat je in jezelf voelt en de lef om daar uiting aan te geven voor jezelf.

Als dat geen ware liefde, is dan weet ik het niet meer.