Ik veeg de rotzooi van de grond op. Mijn vrouw en ik hadden een nieuw dak op ons tuinhuis gelegd en ik ruim de laatste rotzooi op. Ineens ploppen de woorden uit de mail die ik gisteren kreeg op in mijn gedachten: ‘Laat het lekker over je heen komen’. De mail kwam van de, voor mij inspirerende, eigenaresse van ‘The school of play’ waar ik komend jaar een opleiding mag volgen. Het was een reactie op mijn mail over een webinar van Daniel J. Siegel1 over ‘the wheel of awareness’.
In die webinar sprak Siegel1 over het vastzitten op een plateau, vaak als je last hebt van eerdere trauma’s. Het woord trauma is hierin (voor mij) een breed begrip. Door trauma’s, zegt Siegel, kan je niet goed omgaan met onzekerheid en omdat je lijf dan het gevoel vertaald naar mogelijk dood gaan, wil het je beschermen door alles om je heen te controleren. Hierdoor kom je vast te zitten op een plateau of in een web van gedachten en/of gevoel. Net hoe je het liever noemt. Als je lijf zo op onzekerheden in je leven reageert, ga je je blik vernauwen, bij iedere mogelijk naderende onzekerheid. Daardoor heb je geen zicht meer op alles wat er op dat moment is (binnen en buiten jezelf). Laat staat dat je nog iets meekrijgt van de zee aan mogelijkheden onder je.
Leren omgaan met onzekerheden dus…..Het klinkt makkelijk en inmiddels durf ik te zeggen dat dat het ook is. Ik heb me de laatste jaren toenemend verdiept in verschillende behandelingsmethoden, vele onderliggende theorieën over trauma, hechting, je lijf en specifiek je zenuwstelsel en over lichaamsgericht en ervaringsgericht werken. Meer recent verdiepte ik me ook in yoga, spelen voor volwassenen, improvisatie en clownerie. Die laatste hebben opvallend veel mogelijkheden en overlap met de eerste. Ik kan je zeggen dat ze regelmatig sneller en misschien wel dieper werken voor gedrag waar iemand in het hier en nu last van ervaart. Ik hou ervan om dingen te ervaren, aan te gaan en te doorleven EN om te begrijpen wat ik ervaar en doorleef. Dat gaat, voor mij, hand in hand met elkaar samen en veel patiënten lijken die combinatie ook fijn te vinden. In de verschillende behandelvormen die ik aanbied gebruik ik ervaringsgerichte oefeningen om dat wat besproken is ook te laten bevoelen. Dat werkt met een scheut speelsheid of improvisatie als een sneltrein.
En dus: Ineens wist ik het, toen ik de rotzooi bij elkaar veegde stond voor mijn ogen in the spotlights dat waar ik blij van word. Ik voelde hoe mijn hoofd en lijf luidkeels ‘JA’ zongen en maakte een sprongetje van geluk.
Ik wil namelijk de komende periode op verschillende manieren The Spotlights zetten op hoe speelsheid of playfulness, improvisatie, clownerie, yoga en nog veel meer samenhangt met verschillende behandelmodellen en theorieën die we in de psychiatrie gebruiken. Hoe we die modellen daarmee kunnen aanvullen en verrijken, zodat we als mens zelf of als behandelaar en met onze, vaak sensitieve patiënten, kunnen ervaren hoe leuk lachend behandelen kan zijn. Hoe gemakkelijk bijvoorbeeld improvisatie zorgt voor het beter omgaan met onzekerheden en hoe je vanuit een speelse leerzone de zee van mogelijkheden kan zien om je gedrag te veranderen. Of juist lekker zo te laten, omdat dat gedrag gewoon bij je hoort en je die imperfecties van jezelf kan vieren. Het komende jaar ga ik veel ervaren, door de opleiding lekker over me heen te laten komen, ervaar je een beetje mee?
Literatuurlijst:
1 Siegel, D. J. (2020). The wheel of awerness, a trauma recovery tool for well-being. Webinar 17 augustus 2020 via soundstrue.com
No responses yet