Wie ben ik?

De gaffer is de hoofd verantwoordelijke voor het licht in films. Op het toneel is dat de lichttechnicus.

Bij The Spotlights is de lichtmeester:
Lia Jaeqx – van Tienen, MSc.

^{fotograaf: Mijn superheld fotografie; Yvonne de Wit}

Lia is, naast partner van een topper en moeder van drie net iets te slimme musketiers, ook verpleegkundig specialist GGZ, trainer, spelfacilitator, schrijver en nog zoveel meer. Hieronder vertelt ze over het volgen van een waardevol, speels pad, onderweg naar haar dromen.

“Ik groeide op tussen de maisvelden aan de rand van een klein dorp. Door het overlijden van mijn vader op jonge leeftijd leerde ik van mijn moeder hoe belangrijk het was om zoveel mogelijk zelf te leren, en dat anderen helpen ook jezelf kan helpen.

Klimmend in de bomen en dwalend door de maisvelden ontdekte ik het leven. Ik hield ervan om te spelen, zelfs als ik mijn moeder hielp met poetsen of in de tuin werkte, deed ik dat het liefst terwijl ik meezingend en dansend genoot van de muziek die hard opstond.

Na de basisschool ging ik naar een dorp verderop voor de middelbare school, en daarna maakte ik dagelijks een soort wereldreis naar Nijmegen voor mijn opleiding tot verpleegkundige. In Nijmegen, waar niemand mijn Brabantse dialect verstond, moest ik snel opgroeien. Mijn docent zag dat en stuurde me voor een extra uitdaging op stage naar de Verenigde Staten.

Tijdens mijn afstudeerstage in de psychiatrie werkte ik samen met een verpleegkundig specialist GGZ, die me enorm inspireerde. Toen ik als verpleegkundige was afgestudeerd, ging ik werken op verschillende afdelingen in de psychiatrie en verslavingszorg. Nadat ik genoeg ervaring had opgedaan, werd ik toegelaten tot de opleiding voor verpleegkundig specialist GGZ. Dat was voor mij een waar cadeau.

Het voelde alsof ik steeds meer in de positie kwam om echt van waarde te zijn voor iemands ontwikkeling. Ik geniet nog steeds van de stappen die patiënten maken in behandelingen. Mijn sensitiviteit om precies aan te sluiten waar het nodig is, los te laten wanneer het kan, en het vertrouwen te geven dat ze het kunnen, was hierin heel behulpzaam.

Dankzij onze drie musketiers leerde ik meer over hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit. Niet alleen herkende ik mezelf hierin, maar ik zag ook wat we in de psychiatrie nog missen aan kennis om mensen die hoogbegaafd zijn en/of hoogsensitief te zien en echt te helpen. Bijna gelijktijdig, en versterkt door mijn zoektocht naar geschikte behandelingen voor deze mensen, werd ik verliefd op lichaams- en ervaringsgericht behandelen.

Laten voelen waar je over praat in behandeling

& praten over wat net ervaren is. 

Ervaringsgericht behandelen is het combineren van gesprekbehandeling, zoals we die veelal kennen in de psychiatrie met ervaringsgerichte en lichaamsgerichte oefeningen. Oefeningen die we onder anderen kennen vanuit verschillende vaktherapieën en lichaamsgerichte behandelvormen.

Ervaringsgericht behandelen combineert gesprekstherapie, zoals we die kennen in de psychiatrie, met ervaringsgerichte en lichaamsgerichte oefeningen. Deze oefeningen komen onder andere uit verschillende vaktherapieën en lichaamsgerichte behandelvormen.

Tijdens die ontwikkeling stuitte ik op The School of Play, waar ik leerde hoe ik speelsheid, improvisatie en clownerie kon toevoegen aan de theorieën en behandelingen waarin ik al getraind was. Voor mij was dat het ontbrekende puzzelstuk. Alles viel op zijn plek, zowel bij mijzelf als bij de mensen die bij mij in behandeling komen. Daar ben ik dankbaar voor. Ik kan er ook geen genoeg van krijgen, en daarom organiseer ik speelactiviteiten voor groepen, teams en organisaties. Zonder dat je het doorhebt, zorgt speelsheid ervoor dat je werkt aan je persoonlijke en professionele ontwikkeling, beter samenwerkt en betere resultaten behaalt—en dat terwijl je vooral veel lol hebt met elkaar!

Met The Spotlights hoop ik, naast het helpen van nog veel meer mensen in hun persoonlijke groei, ook veel collega’s te inspireren en te trainen in ervaringsgericht behandelen, hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit.

Ik geloof dat het je als behandelaar beter maakt, naast de toolbox aan technieken en kennis die je al bezit. Het maakt je werk, het behandelen van mensen, veel leuker en makkelijker vol te houden. Daardoor kun je juist nog veel meer mensen helpen. Hoe gaaf is dat!”

Hier vind je nog interview met Lia vanuit het Landelijk Kennisnetwerk psychiatrie en Hoogbegaafdheid

^{Fotograaf: Judith Jaeqx}