Wie ben ik?

De gaffer is de hoofd verantwoordelijke voor het licht in films. Op het toneel is dat de lichttechnicus.

Bij The Spotlights is de lichtmeester:
Lia Jaeqx – van Tienen, MSc.

^{fotograaf: Mijn superheld fotografie; Yvonne de Wit}

Lia is naast partner van een topper en moeder van drie net iets te slimme musketiers ook verpleegkundig specialist GGZ, trainer, spelfacilitator, schrijver en nog zoveel meer. Hieronder verteld ze over het volgen van een waardevol, speels pad, onderweg naar haar dromen.

‘Ik groeide op tussen de maisvelden aan de rand van een klein dorp. Door het overlijden van mijn vader op jonge leeftijd leerde ik van mijn moeder hoe belangrijk het was om zelf zoveel mogelijk dingen te leren en hoe anderen helpen ook jezelf helpen kan zijn.

Klimmend in de bomen en dwalend door de maisvelden ging ik op ontdekking naar het leven. Ik hield ervan om te spelen, zelfs als ik mijn moeder hielp met poetsen of in de tuin, deed ik dat het liefst als ik ondertussen mee kon zingen en dansen met de muziek die hard aanstond.

Na de basisschool ging ik een dorp verder naar de middelbare school. Om daarna dagelijks een soort van wereldreis te maken naar Nijmegen voor mijn opleiding tot verpleegkundige. Daar in Nijmegen, waar niemand mijn Brabants dialect verstond, mocht ik snel opgroeien. Mijn docent zag dat en stuurde me voor een extra boost op stage naar de Verenigde Staten.

Tijdens mijn afstudeerstage in de psychiatrie werkte ik samen met een verpleegkundig specialist GGZ die me enorm inspireerde. Toen ik als verpleegkundige afgestudeerd was ging ik werken op verschillende afdelingen in de psychiatrie en verslavingszorg. Totdat ik genoeg ervaringsjaren had om te worden aangenomen voor de opleiding tot verpleegkundig specialist GGZ. Wat een waar cadeau voor mij was.

Het voelde alsof ik steeds meer in de positie kwam om echt waardevol te zijn voor iemands ontwikkeling. Ik geniet nog steeds van de stappen die patiënten maken in behandelingen. Mijn sensitiviteit om aan te sluiten daar waar het nodig is, los te laten en het vertrouwen te geven dat het kan, was hierin erg behulpzaam.

Dankzij onze drie musketier mocht ik meer leren over hoogbegaafdheid en  hoogsensitiviteit . Naast dat ik mezelf erin herkende, zag ik vooral wat we nog missen in de psychiatrie aan kennis om mensen die hoogbegaafd zijn en/of de karaktertrek hoogsensitiviteit bezitten te zien en echt te helpen. Bijna gelijktijdig en versterkt door mijn zoektocht naar geschikte behandelingen voor deze mensen werd ik verliefd op het  ervaringsgericht behandelen. 

Laten voelen waar je over praat in behandeling

& praten over wat net ervaren is. 

Ervaringsgericht behandelen is het combineren van gesprekbehandeling, zoals we die veelal kennen in de psychiatrie met ervaringsgerichte en lichaamsgerichte oefeningen. Oefeningen die we onder anderen kennen vanuit verschillende vaktherapieën en lichaamsgerichte behandelvormen.

In die ontwikkeling stuitte ik op The School of Play, waar ik leer om speelsheid, improvisatie en clownerie toe te voegen aan de theorieën en behandelingen waarin ik al ben getraind. Voor mijzelf was dat de puzzelstuk waar ik naar zocht. Alles valt op zijn plek, bij mij en ook bij de mensen die bij mij in behandeling komen. Daar ben ik dankbaar voor. Daarnaast kan ik er ook geen genoeg van krijgen en daarom organiseer ik speelactiviteiten voor groepen, teams en organisaties. Zonder dat je het merkt zorgt speelsheid er namelijk voor dat je werkt aan je persoonlijke ontwikkeling, je professionele ontwikkeling, goed samenwerken en betere resultaten. Gewoon terwijl je vooral lol aan het maken bent met elkaar!

Met The Spotlights hoop ik, naast het helpen van nog veel meer mensen in hun persoonlijke groei, ook heel veel collega’s te inspireren en te trainen in ervaringsgericht behandelen, hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit.

Omdat ik geloof dat het je als behandelaar beter maakt, naast de toolbox aan technieken en kennis die je al bezit. Het maakt je werk, het behandelen van mensen, veel leuker en makkelijker vol te houden. Waardoor je juist nog veel meer mensen kan helpen. Hoe gaaf is dat!’

^{Fotograaf: Judith Jaeqx}